Binden en boeien van talent in Limburg
Door de COVID19-crisis en de lockdown in het bijzonder, liggen de problemen op de arbeidsmarkt tijdelijk vooral in het aan het werk houden van werknemers waarvan de werkgever in de problemen komt. Dit is echter een tijdelijke zaak. Omdat het niet om een structurele weeffout in de economie gaat, is de kans groot dat de komende jaren de economie snel weer op volle toeren gaat draaien. Dan manifesteren zich weer dezelfde personele knelpunten als begin 2020.
Belangrijke inzichten
- Na de coronacrisis zal de economie waarschijnlijk snel herstellen. Hierdoor manifesteren zich weer dezelfde personele knelpunten als in begin 2020.
- Er zullen vooral tekorten ontstaan in zogenaamde "cruciale beroepen". In Limburg werkt 35,1% in dergelijke beroepen.
- Landelijk verwacht het Researchcentrum Onderwijs Arbeidsmarkt (ROA) grote knelpunten in de beroepsklassen Zorg en welzijn, ICT en Pedagogische beroepen.
- Ook worden problemen verwacht in de personeelsvoorziening van zowel hbo- als mbo-functies.
- Het is van belang dat meer aandacht besteed wordt aan het binden van talent aan de regio. Dit kan onder andere gedaan worden door te investeren in nieuwe en betaalbare woningen, beter openbaar vervoer en een aangenaam woonklimaat (denk aan horeca, school en sportfaciliteiten).
Koester eigen arbeidsaanbod
Vroeger was de ruimtelijke factor voor de arbeidsmarkt niet zo belangrijk. Dit belang neemt toe. Dat betekent dat wonen, (openbaar) vervoer, regionale mobiliteit en factoren die werkenden binden aan de regio relevanter worden. Het is de opgave om het arbeidsaanbod aan een regio te binden en voor een regio te boeien.
De regio en het arbeidsaanbod
De arbeidsmarkt voor academici is internationaal georiënteerd. De hbo'er zoekt vaak naar werk in een deel van het land. Dat blijft grotendeels het geval, maar er zijn de nodige indicaties dat de relatie met de regio belangrijker wordt:
- Studenten in het hoger onderwijs studeren vaak vanuit het ouderlijk huis om hoge studieschulden te voorkomen en zijn daardoor minder nationaal en internationaal georiënteerd. Ook mochten ze tijdens de COVID-crisis de grens niet over.
- De krapte komt (vooral ook door de vergrijzing), anders dan voorheen, ook te zitten in beroepen met een sterke regionale of zelfs lokale oriëntatie: zorgmedewerkers, leraren, agenten, e.d. wonen vaak dicht bij hun werk.
- Dit geldt ook meer in het algemeen voor de mbo'ers. Die zoeken na afloop van hun studie vaak geen baan op meer dan 30 km van hun woonplaats.
- Arbeidsmigranten zullen op termijn, en ook al nu met de crisis, vaker wegblijven, waardoor werkgevers meer op het lokale aanbod zijn aangewezen.
- Waar technici bijvoorbeeld nog wel met mooie salarissen zijn te lokken door de grote bedrijven, wordt dat lastiger voor het MKB, dat daarmee moet concurreren.
Een tegengestelde beweging is natuurlijk dat door de crisis thuiswerken populairder is geworden. Veel werknemers ontdekken daardoor dat het werk voor een verre werkgever ook vanuit huis kan worden gedaan. Maar juist in veel beroepen waar de krapte ontstaat, is thuiswerken niet goed mogelijk. Dit speelt in de zorg, de veiligheidssector en de techniek. Ook wil de thuiswerker in de toekomst toch wel snel naar zijn bedrijf kunnen komen als dat nodig is.
Bron : Arbeidsmarktinzicht